Over Mirre
Van jongs af aan was ik in de weer met kinderen. Van oppassen tot korfbaltraining, ik creëerde een fascinatie voor de ontwikkeling van kinderen. En zo begon ik in 2010 aan de opleiding tot pedagoog.
Ik werkte in de jeugdzorg, dit was het toch niet helemaal en na een mooie reis van anderhalf jaar vond ik mijn plek in een klein perifeer ziekenhuis. De afgelopen 10 jaar werkte ik er met gedrevenheid en passie als medisch pedagogisch zorgverlener. In 2016 leerde ik mijn man Johan kennen, we trouwden en in 2020 werden we ouders van onze dochter Jinte en in 2024 kregen we onze tweede dochter Diede. Twee heerlijke meiden die beiden, net als ik, coeliakie hebben. Meerdere keren zagen we het ziekenhuis dus ook vanaf de andere kant.
Als iets me duidelijk werd als pedagoog maar ook als moeder, is het wel dat goede voorbereiding het halve werk is en dat de rol en invloed die je als ouder hebt zo veel groter is dan veel mensen denken.
En zo werd “Komt een kind bij de dokter” geboren. Al mijn kennis en ervaring als pedagoog én moeder in één cursus. Zodat jij weet wat je moet doen wanneer jouw kind je het hardste nodig heeft.
Overtuiging//missie
Ieder kind verdient een fijne medische ervaring en ouders hebben hierin een essentiële rol. Ze zijn het anker, de advocaat en heel veel liefde in één. Met de juiste kennis kunnen zij het verschil maken.
De enige reden waarom een handeling toch lukt terwijl het kind niet mee werkt is omdat de volwassenen die aanwezig zijn, fysiek sterker zijn. Wanneer een volwassen persoon niet mee werkt, ga je in gesprek en komt er een plan B. Dit is precies wat er in de zorg voor kinderen ook zou moeten gebeuren.
Waarom zou je iemand onnodig pijn en stress laten ervaren? Terwijl het ook anders kan.
Tijdens corona bleek maar weer hoeveel mensen zich niet durfde te laten vaccineren vanuit angst. Wanneer was deze angst ontstaan? Precies, in hun kindertijd. Mensen die angst hebben ontwikkeld voor de gezondheidszorg, gaan later naar de dokter. Ze vermijden de zorg tot het niet langer gaat. Het probleem groeit en is niet meer zo simpel op te lossen als in een beginstadium. Los nog van wat dit betekent voor die persoon zelf, lopen ook de kosten op. En hier betalen we met zijn allen voor.
Maar ook bij kinderen zie je dit al. Een negatieve ervaring zorgt er voor dat ieder toekomstig bezoek aan de gezondheidszorg, langer duurt. En ook in de gezondheidszorg kost tijd geld.
Ontstaan
Al meer dan 10 jaar ben ik bezig met de vraag: “hoe creëren we de best mogelijke medische zorg voor kinderen?” En dan niet met de focus op het medische, daar heb je dokters voor maar met de focus op het psychosociale stuk. Wat gebeurd er met een kind wanneer er sprake is van een medische situatie? Wat ervaren ze en in hoeverre hangt die ervaring af van de benadering van de hulpverlener? Steeds vaker merkte ik dat de benadering van de hulpverlener een grote invloed had op die ervaring.
Maar wat me ook duidelijk werd is dat de ouders een nog grotere invloed hebben. Zij zijn de schakel tussen het kind en de hulpverlener. Zij kennen het kind en hebben de mogelijkheid twee kanten op te vertalen. Vertalen wat de hulpverlener van het kind wil maar zeker ook vertalen wat het kind van de hulpverlener verlangt.
